باتری

پیش از این یک بار یادآور شده ام که پریزی که به برق مانده حتی اگر شارژی باشد که آن طرفش قرار بوده به هیچ گوشی موبایلی وصل نیست، باز هعم برق مصرف می کند. که همین جا جا داره یه بار دیگه درخواست کنم که شبا همه ی پریزا رو از برق بکشین، از سه راهی کامپیوتر گرفته تا سه راهی تلویزیون و ماهواره و ...
داستان باتری ها هم یه چیزی توی همین مایه هاست. اگه باتری توی وسیله بمونه به تدریج شروع به دشارژ شدن میکنه بعد دو هفته بعد میرین سراغ چراغ قوه و میگین پس این چرا روشن نمیشه!!!
پس توصیه میشه برای کاهش مصرف، و یا به عبارت دیگه برای اصلاح مصرف انرژی بعد از استفاده از وسایلی که باتری میخورن باتری رو از توی اونا در بیارین.
همچنان استواریم و معتقد که اگر هیچ کسی اهمیت ندهد، باز هم صلب مسئولیت از ما نخواهد شد.

مصرف گرایی

کشور ما مردم بسیار مصرف گرایی داره.
اگه فردا دارید میرید خرید یادتون بیفته که ما چند ده برابر مردم دنیا بنزین و شکر و نوشابه و این جور چیزا مصرف میکنیم و دو برابر دنیا زباله تولید میکنیم
همه ی اینا یعنی بار زیست محیطی
بیاید خریدای فردامونو اولا با درایت و درنگ بیشتری انجام بدیم دوما یادمون باشه برای خریدامون کیسه ی پلاستیکی همراه ببریم، چون مصرف کیسه ی پلاستیکی هم از رکوردای دیگه ی ما ایرانی هاست
ما همچان فکر میکنیم که اگه هیچ کس اهمیت نده این دلیلی برای صلب مسئولیت از خودمون نیست

زباله

زباله چیزیه که باید مدیریت بشه، نه اینکه هر جای زمین که شد رها بشه و به حال خودش گذاشته بشه تا بالاخره روزی به طبیعت برگرده.
پلاستیک 500 سال طول میکشه تا چرخه ی بازیافتشو طی کنه. پس بهتره اولا تا جای ممکن پلاستیک اضافه تولید نکنیم و اگرم کردیم بدیم که بازیافتش کنن
کاغذ زباله نیست. برای تولید هزاران درخت جونشونو گذاشتن. بازیافت کاغذ فقط با همکاری ماها ممکن میشه.اگه کاغذ قاطی باقی آشغالای خیس تو سطل زباله باشه چه طور می شه به بازیافتش فکر کرد؟
شیشه و فلزات هم که از بدیهاته که برای تولیدشون هزینه ی محیط زیستی بالایی پرداخت شده.
بیاید توی روند بازیافت شرکت کنیم
شهرداری تهران طرح بازیافت رو چند سالی هست که راه انداخته
بیاید شریک باشیم توی فرآیند نجات زمین

لباس نو

خدا را شکر فیس بوک و سایت های اجتماعی دیگر همه اختراع شدن و هزار تا عکس از خودمون توشون بایگانی کردیم. و این بهانه را برای خودمان تقویت کردیم که بگوییم «این لباس را دیده باید لباس تازه ای بخرم»
باور کنید لباس های قدیمی چیزی از ویژگی های فردی ما کم نمی کنند. ولی داشتن کمدی پر از لباس های نو و اندیشه ی نیاز به لباس تازه شخصیت انسانی مان را زیر سوال می برد. بی تردید کره زمین هم بدش نمی آید بگذاریم درخت هایش زنده بمانند تا لباس همچنان مد روزش را، تن پوش سبز را بر تن نگاه دارد
شعار ما همچنان همان است که اگر تنها فردی باشم که اهمیت میدهد باز هم کوتاه نخواهم آمد