برآنم که یک سری توصیه های پدرانه که یک مجموعه راهکاربرای کمک به زمین خواهد بود تدوین کنم این نخستین توصیه من از این مجموعه است
اول باید یه چیزایی بگم مثلا اینکه مگه نه اینکه این درختای ساکت و آروم قشنگ ترین جاهای دنیارو ساختن؟مگه نه اینکه این درختا همه ی اکسیژن و کلی از غذا های ما رو مستقیم یا غیر مستقیم تامین میکنن؟مگه نه اینکه سالهاس داریم تنشونو میبریم واسه خودمون خونه میسازیم؟مگه نه اینکه سالهاس داریم با شیوه ی زندگی مون زندگی شونو سخت می کنیم؟مگه نه اینکه همیشه آسایش ما از آسایش اونا هزار برابر مهم تر بوده و هیچ وقت ازشون شکایتی نشنیدیم؟می خوام بدونم آیا به خاطر همه ی اینها شایستگی اینو دارن که دست کم بیشتر بهشون فکر کنیم؟
اگر کمی دور و برمان را نگاه کنیم همیشه می تونیم وسیله ی برقی ای رو پیدا کنیم که بی خود روشنه می خوام هر بار که همچین چیزی می بینین نگین حالا یه لامپ مگه چقدر پول برقشه؛می خوام یادتون بیاد که واسه این لامپ درختا دارن جونشونو از دست می دن.می خوام جدی بگیرین.مثلا همین لامپ مونیتر و یا اسپیکر و یا حتی لامپ سه راهی ای که کیس و اینا ازش برق می گیرن؛می دونین همین لامپای کوچولو سالی چقدر لامپ برق مصرف می کنن؟ می دونین چند تا درخت واسه تولید اون برق باید جونشونو بذارن؟بعدش می دونین بخاطر تولید اون برق چقدر مواد آلاینده وارد هوا شده و این آلاینده ها تا چه حد زندگی رو واسه درختا سخت کردن؟فک می کنین این گرمایش زمین که مگن چیه؟همین بی توجهی های ریز و درشت ماست دیگه. فکر می کنین باران اسیدی چیه داستانش؟همین که ما زیاد برق مصرف می کنیم و بعد هوا آلوده میشه و بعد بارون که میداد چنان اسیدی میشه که جنگل ها داغون میشن و بعد هیچ کس هم اهمیت نمیده است دیگه
می دونم دارین میگین بابا این داستان با یه برق خاموش کردن درست نمیشه ولی تو فکر کن داری سالانه جون یه درخت رو نجات میدی یهنی ارزش نداره از جامون پاشیم واسه جون یه درخت اون لامپ اضافی رو خاموش کنیم؟
جان من برو یه دور تو خونه بزن و نه واسه خاطر نامگذاری !حضرت مقام معظم! که واسه خاطر درختا ؛اون لامپ اضافه رو خاموش کن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر