به وبلاگ من خوش اومدین

توی این وبلاگ تلاش می کنم در خطر بودن زمین رو بهتر و بیشتر یادآور بشم.همین طور تلاش می کنم راهکارهایی برای مشکلات زیست محیطی ارائه کنم راهکارایی که از دست خودمون بر بیاد و نیاز به تغییر حکومت برای به اجرا گذاشتنشون نباشه
واسه شروع اولین راهکار اینه: لامپ اضافه خاموش

۱۳۸۹ شهریور ۸, دوشنبه

باتری

پیش از این یک بار یادآور شده ام که پریزی که به برق مانده حتی اگر شارژی باشد که آن طرفش قرار بوده به هیچ گوشی موبایلی وصل نیست، باز هعم برق مصرف می کند. که همین جا جا داره یه بار دیگه درخواست کنم که شبا همه ی پریزا رو از برق بکشین، از سه راهی کامپیوتر گرفته تا سه راهی تلویزیون و ماهواره و ...
داستان باتری ها هم یه چیزی توی همین مایه هاست. اگه باتری توی وسیله بمونه به تدریج شروع به دشارژ شدن میکنه بعد دو هفته بعد میرین سراغ چراغ قوه و میگین پس این چرا روشن نمیشه!!!
پس توصیه میشه برای کاهش مصرف، و یا به عبارت دیگه برای اصلاح مصرف انرژی بعد از استفاده از وسایلی که باتری میخورن باتری رو از توی اونا در بیارین.
همچنان استواریم و معتقد که اگر هیچ کسی اهمیت ندهد، باز هم صلب مسئولیت از ما نخواهد شد.

مصرف گرایی

کشور ما مردم بسیار مصرف گرایی داره.
اگه فردا دارید میرید خرید یادتون بیفته که ما چند ده برابر مردم دنیا بنزین و شکر و نوشابه و این جور چیزا مصرف میکنیم و دو برابر دنیا زباله تولید میکنیم
همه ی اینا یعنی بار زیست محیطی
بیاید خریدای فردامونو اولا با درایت و درنگ بیشتری انجام بدیم دوما یادمون باشه برای خریدامون کیسه ی پلاستیکی همراه ببریم، چون مصرف کیسه ی پلاستیکی هم از رکوردای دیگه ی ما ایرانی هاست
ما همچان فکر میکنیم که اگه هیچ کس اهمیت نده این دلیلی برای صلب مسئولیت از خودمون نیست

۱۳۸۹ مرداد ۲۶, سه‌شنبه

زباله

زباله چیزیه که باید مدیریت بشه، نه اینکه هر جای زمین که شد رها بشه و به حال خودش گذاشته بشه تا بالاخره روزی به طبیعت برگرده.
پلاستیک 500 سال طول میکشه تا چرخه ی بازیافتشو طی کنه. پس بهتره اولا تا جای ممکن پلاستیک اضافه تولید نکنیم و اگرم کردیم بدیم که بازیافتش کنن
کاغذ زباله نیست. برای تولید هزاران درخت جونشونو گذاشتن. بازیافت کاغذ فقط با همکاری ماها ممکن میشه.اگه کاغذ قاطی باقی آشغالای خیس تو سطل زباله باشه چه طور می شه به بازیافتش فکر کرد؟
شیشه و فلزات هم که از بدیهاته که برای تولیدشون هزینه ی محیط زیستی بالایی پرداخت شده.
بیاید توی روند بازیافت شرکت کنیم
شهرداری تهران طرح بازیافت رو چند سالی هست که راه انداخته
بیاید شریک باشیم توی فرآیند نجات زمین

۱۳۸۹ مرداد ۱۴, پنجشنبه

لباس نو

خدا را شکر فیس بوک و سایت های اجتماعی دیگر همه اختراع شدن و هزار تا عکس از خودمون توشون بایگانی کردیم. و این بهانه را برای خودمان تقویت کردیم که بگوییم «این لباس را دیده باید لباس تازه ای بخرم»
باور کنید لباس های قدیمی چیزی از ویژگی های فردی ما کم نمی کنند. ولی داشتن کمدی پر از لباس های نو و اندیشه ی نیاز به لباس تازه شخصیت انسانی مان را زیر سوال می برد. بی تردید کره زمین هم بدش نمی آید بگذاریم درخت هایش زنده بمانند تا لباس همچنان مد روزش را، تن پوش سبز را بر تن نگاه دارد
شعار ما همچنان همان است که اگر تنها فردی باشم که اهمیت میدهد باز هم کوتاه نخواهم آمد

۱۳۸۹ مرداد ۸, جمعه

گیاه هدیه بدهیم

اینکه بیش از یک نهال کوچک به زمین بدهکاریم از هر سخنی بدیهی تر است
بیایید فرهنگ هدیه دادن را کمی تغییر دهیم. بیایید اگر نهال های زمین برای آسایش زمین نشینان جان می دهند. زمین نشینان هم تلاشی داشته باشند برای جبران سخاوت سبزهای زمین
شاید اگر هر کدام از ما نهالی می داشت و طراوت و سر سبزی آن را از نزدیک تر لمس می کرد،بیشتر نگران سبزهای زمین می بود

۱۳۸۹ تیر ۲۶, شنبه

مصرف سی دی و دی وی دی را پایین بیاوریم

بارها گفته ام که هر کالایی که بی مورد مصرف شود هم بار هزینه ی زیست محیطی دارد و هم بار هزینه ی نقدی.
برای جابجایی داده در برخی موارد می شود از وسیله ی دیگری که در دسترس همه ی ما هست و قابلیت ری رایت نامحدود را دارد استفاده کرد. فلش مموری ها وسیله هایی هستند که گاهی در یک خانه چند عدد از آنها موجود است ولی همچنان برای جابجایی داده ترجیح می دهیم که یک دی وی دی به کار ببریم. فکر نمی کنید زمین چقدر خرسند تر می بود اگر کاهش استفاده ی ما از هارد دیسک ها سالی "حتی" یک درخت را نجات می داد؟
بیایید به این فکر کنیم که دموکراسی مفهومی وسیع تر از آزادی بیان و اندیشه ی انسان ها دارد.

۱۳۸۹ تیر ۲۰, یکشنبه

مصرف برق و وجدان در خواب رفته ی ما

در خودخواهی بشر سخن بسیار است نمونه اش همین کولرها که شنیده ام شب ها هم از یادشان نمی کاهیم.


مصرف برق ما ایرانی ها سه برابر سرانه ی مصرف جهانی است. من به این می گویم خودخواهی.

50 سال دیگر قطب ها به روزی می افتند که در تابستان تمام یخ آنها آب می شود و این یعنی نابودی کامل اکوسیستم موجود در قطب.یعنی بی خانمانی و غرق شدن تمام خرس ها و پنگوئن ها و همه و همه. البته اگر تلاشمان را بکنیم شاید بتوانیم رکورد بزنیم و راه 50 ساله را توی 30 سال طی کنیم.

شک ندارم پاسختان این است: از من کاری بر نمی آید برو به دولت ها بگو. می دانید چیست؟من این می گویم یک پاسخ خودخواهانه.

دولت ها گوش نمی کنند. رئیس جمهور چین به فریادهای ما ذره ای ارزش نمی دهد. گوش سرمایه دارها به جز پول نمی شنود. ولی مردم چه؟ مردم که دموکراسی را به دولت ها تحمیل کردند چه؟ مگر نه اینکه من اگر برخیزم، تو اگر برخیزی همه برمی خیزند؟

زمین را تصور کن در روزی که قطب هایش نابود شده حیات در جنگل هایش از بین رفته-از فرط قطع بی رویه ی درخت- و به قدری همه جا را دود گرفته که آدم یاد پکن می افتد.اقیانوس ها را تصور کن که جریان های آب سرد و گرم شان از کار افتاده و گندیده اند. شاید اگر گاهی این تصویر از جلوی چشمت بگذرد تو هم شرم کنی و بروی آن کولر لعنتی را خاموش کنی و به خودت بگویی من از گرما نمی میرم ولی خرس های قطبی چرا. و اگر این را به خودت نگفتی آن وقت من خواهم گفت که بشر خود خواه زندگی کرد و میراث بیش از 4 هزار سال دان اندوزی اش را گذاشت که باد ببرد.

اگر زمین تاب از دست بدهد و بر اثر گرمایش اش تغییر ناگهانی و عظیم آب و هوایی اش را رو کند و نسل بشر را منقرض کند آنگاه دیگر اهمیتی نخواهد داشت که ما درمان سرطان و ایدز را یافته باشیم یا نه

دموکراسی را بیایید برای همه بخواهیم. بیایید گاهی با وجدانمان کلنجار برویم. شاید بشود گرما را برای ساعتی چند تاب آورد.

فراموش مکن شعار ما این است : می دونیم هیچکی به فکر نیست شما به فکر باشید

۱۳۸۹ تیر ۱۴, دوشنبه

زمین هم گرم اش است

هوا را میدانم گرم است.ولی بیا و باور کن که زمین هم دچار همین دردی است که من و تو زمین هم گرم اش شده. زمین به التماس افتاده که کمی به فکرش باشیم
زمین را تنها نگذاریم.
گاهی خاموش ماندن کولر را میتوان تاب آورد. اگر گاه تاب آوردن پیش آمد این لطف را از زمین دریغ نکن.

۱۳۸۹ خرداد ۱۵, شنبه

5june

امروز روز جهانی محیط زیسته

تبریک میگم امروز رو بهتمام کسایی که نه سال به سال که دمادم به یاد زمین هستن کاش ما هم دست کم سالی یه بار یاد زمین هم بیفتیم

۱۳۸۹ خرداد ۷, جمعه

عادت گوشت خواری یا راه و روش هیتلر؟

یکی از دوستان چند روز پیش توی استتس فیس بوکش نوشته بود اگه ححیوانات هم هلوکاست داشتن تو هم لابد هیلتر بودی.

حالا گذشته از بحث انیمال رایت که خودش بحث بسیار بزرگی رو در بر میگیره لازم دیدم اینجا موضوع عادت گوشت خواری بشر و ارتباطش با گرمایش زمین رو کمی باز تر کنم:می دونیم گازهای گل خانه ای از جمله دی اکسید کربن، متان، نیترات های اکسیژن و... گرما رو توی جو زمین گیر میندازن و پدیده ی گرمایش زمین رو به وجود میارن گرمایش زمین که خودش از اثرات آلودگی زمین هست به نوبه ی خودش آسیب های تازه ای رو برای زمین به وجود میاره مثلا ذوب شدن یخ های قطب-به معنای نابودی اکوسیستم قطب و یعنی قتل عام خرس های قطبی-تغییرات نامطبوع آب و هوایی-از جمله همین جابجایی فصل ها و کوتاه و بلند شدن طول دوره ی گرما و سرما در مناطق مختلف-و... .
با گرمایش زمین به گونه های مختلف میشه مبارزه کرد یه راهش کاهش تولید گاز کربنیک به روش های مختلفه.تا اونجایی که میدونید همه ی کارخانه ها و شرکت ها و وسایل نقلیه در حال تولید این گاز هستن پس کافیه نفری یه لامپ خاموش کنیم و یا نفری یه عروسک کمتر بخریم یا نفری یه بار کمتر از وسیله ی شخصی استفاد کنیم و یا...تا گامی در راه کاهش تولید گاز کربنیک برداشته باشیم
از طرف دیگه گاز های متان که در حدود 80-90 برابر دی اکسید کربن اثر گلخانه ای داره و اکسید های نیتروژن که حدود 270-280 برابر دی اکسید کربن اثر گلخانه ای داره رو داریم.این گاز ها بیشتر از هر جای دیگه ای توی دامداری ها تولید میشن(مدفوع و گاز ناشی از نشخوار دام ها).حالا شاید بگین علاوه بر میزان اثر گلخانه ای یک گاز میزان تولیدش هم مهمه بله همین طوره این دو عامل کنار هم اگه قرار بگیرن میزان واقعی خطرناک بودن یک گاز رو نشون میدن.تحقیقات نشون داده که 51 درصد بحران زیست محیطی قرن یعنی گرمایش زمین زیر سر گاز های تولید شده در دامداری هاست.پس میشه گفت اگه عادت گوشتخواری بشر کمی تعدیل بشه گام بزرگی خواهد بود در راه کاهش سرعت گرمایش زمین-شاید باشه اینجا توضیح بدم که اگه روند گرمایش زمین به همین صورت ادامه پیدا کنه بنابر پیش بینی سازمان های بزرگ هواشناسی از جمله سازمان هواشناسی آمریکا تغییرات عظیم و غیر قابل پیش بینی در آب و هوا ممکنه کل جمعیت زمین رو توی یکی دو هفته نابود کنه مثلا ممکنه سیل عظیمی بیاد و یا یخ بندان بشه و یا طوفان و سونامی بیاد و یا گردباد های عظیم زمین رو نابود کنن پس بهتره یه کم هم که شده گرمایش زمین رو جدی بگیریم
توی آمریکا عادت گوشتخواری مردم در حدیه که مردم برای صبحونه و ناهار و شام گوشت میخورن و لی خوشبختانه ما توی ایران از اون رو که گوشت یه کم-البته همش یه کم ها-گرونه همچین عادتی نداریم ولی چیزی که نمشه پنهانش کرد علاقه ی مردم به گوشته شاید اگه بدونن این گوشت می تونه چه مصیبتی رو برای زمین سبز و دوست داشتنیمون به بار بیاره کمی توی عادتشون تجدید نظر کنن
در پایان لازم به توضیح میدونم که ما حیط زیستی ها آدم های تک بعدی نیستیم همه ی مرمدم حق دارند از زندگی شون لذت ببرن بنابراین این پست به معنای این نیست که یالا همگی گیاه خوار بشین تنها معنی اش اینه که کمی توی عادت گوشت خواری تون روند تعادل رو پیش بگیرین
یادتون باشه که شعار ما اینه:میدونیم هیچ کس اهمیت نمیده،تو اهمیت بده