به وبلاگ من خوش اومدین

توی این وبلاگ تلاش می کنم در خطر بودن زمین رو بهتر و بیشتر یادآور بشم.همین طور تلاش می کنم راهکارهایی برای مشکلات زیست محیطی ارائه کنم راهکارایی که از دست خودمون بر بیاد و نیاز به تغییر حکومت برای به اجرا گذاشتنشون نباشه
واسه شروع اولین راهکار اینه: لامپ اضافه خاموش

۱۳۸۸ بهمن ۱۸, یکشنبه

اتاق هاي فرا نوراني چه كسي را قدرتمند مي سازد و چه كسي را ضعيف؟

چندي ست براي حل بحران بسيار بزرگ محيط زستي كه گريبان مردم دنيا را گرفته راهكار هاي كوچك ارائه ميدهم.امروز هم در همان راستا ميخواهم اختصاصي درباره ي خانه هايي بنويسم كه چراغشان خاموش نمي شود.البته چراغ خانه ي همه تان همواره روشن باد ولي تازگي ها مي شنوم كه وقتي به دوستان تذكر مي دهي كه نور اتاق خوب است نيازي به اضافه كردن چراغ نيست پاسخ مي دهند كه "چيه؟دلت واسه دولت احمدي نژاد سوخته؟"هر چند پاسخ اول و اخرم به ان حرف آن است كه :نه عزيز من،نه جان من دلم براي نهنگ هايي ميسوزد كه در اثر گرمايش زمين تن به ساحل ميزنند و توي گير و دار دموكراسي خواهي من و تو جان مي دهند.ولي پاسخ به اين بحث را از دو منظر ميدهم.نخست اينكه شما فرض كن فردا دولت افتاد دست رئيس جمهور به حق مردم،فك كن فردا شايسته سالاري مفهوم گرفت و به من و تو حق دادن كه آينده ساز اين آب و خاك بشيم آيا منابعي كه ديروز به دور ريختيم نمي تونست همه ي دار و ندار آينده مون بشه!آخه عزيز من،دوست سبز من،گرامي،كجاي اين خاك مال آن "زور و كور و هاله ي بي نور" است كه من و تو از آتش زدنش به جايي برسيم!مگر نه اينكه "مالك اي خاك منم"!به علاوه مگر نه اينكه كار نيكو كردن از پر كردن است!من و تو كه مديران عقل گراي فرداييم آيا نبايد تمرين كرده باشيم كه عقل گرا زندگي كنيم!آيا نبايد مدير عقل گراي فردا بر زير بنايي از منطقي عمل كردن گام بنهد و فردا را بسازد؟آيا درست است كه من و تو به هر بهانه و هر دليلي منابع زير بنايي آينده مان را نابود كنيم!آيا من و تو كه در صفحه ي سياسي امروز به نظر خردمندانه ترين راه را براي مبارزه ي بدون خشونت برگزيديم نبايد در كارهاي ديگرمان هم درنگ كوتاهي داشته باشيم؟
منظر دوم نگاه خاص محيط زيستي خودم است.عزيز،گرامي،بزرگوار،من و تو با محمود مشكل داريم اين چه ربطي به خرس هاي قطبي دارد؟تو را به خدا كه مگو يك خرس را با جان انسان مقايسه ميكنم كه براي من در دموكراسي ترتيب گذاشتن عين ديكتاتوريست.كجاي آن خرس قطبي آن جنگل چند صد ساله،آن نهنگ خودكشي كرده از من و تو ارزش كمتري داشت كه نابودش كرديم!كجاي حرف من منطقي است اگر بگويم يك حيوان كمتر از يك انسان مي ارزد؟تو را به روياي دموكراسي مان سوگند كه درنگ كن.انتقام خشم مان را نبايد از زمين بگيريم!هيچ مي داني براي توليد و جابه جايي يك به يك كيلو وات ساعت هايي كه در خانه مان نور مي آفريند چقدر آسيب مستقيم و غير مستقيم به زمين ميخورد؟اگر دلت به درد آمد بلند شو و نور اتاق را اندازه كن.آن چراغ اضافه را هم روشن مگذار

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر